Komora hiperbaryczna, nazywana inaczej komorą ciśnieniową, jest zbiornikiem ciśnieniowym, który umożliwia kontrolowanie ciśnienia, temperatury, tlenu oraz wilgotności w jej wnętrzu.
Rodzaje komór hiperbarycznych
Wyróżnić można następujące komory hiperbaryczne:
- jednoosobowe – w czasie terapii w komorze może przebywać jedna osoba w pozycji siedzącej lub leżącej. Komora ta zbudowana jest z przezroczystego cylindra, co umożliwia obserwację pacjenta podczas terapii i zmniejsza uczucie klaustrofobii. Komora ta może być wypełniona tlenem lup powietrzem. Kiedy wypełnieniem jest powietrze, wówczas pacjent podawany ma tlen przy użyciu systemu oddechowego B.I.B.S,
- wieloosobowe – przystosowane są dla kilku-kilkunastu osób. Jednocześnie podczas terapii w komorze przebywać może od 2 do 16 osób, które siedzą i za pomocą masek wdychają tlen. Komory te zbudowane są z komory dekompresyjnej, która służy do przejścia ze środowiska do wnętrza oraz komory głównej, w której odbywa się terapia,
- multiplace – komory te dostosowane są do osób poruszających się na wózku inwalidzkim. W czasie terapii w komorze razem z pacjentem znajduje się asystent,
- worki Gamowa – komora zbudowana jest z nadmuchiwanego worka, w którym utrzymuje się wysokie ciśnienie. Worki te są przenośne i mogą być stosowane na wysokościach oraz gabinetach leczniczych.
Przebieg zabiegu w komorze hiperbarycznej
Zabieg w komorze trwa od 45 do 90 minut i składa się z trzech cykli, pomiędzy którymi odbywają się kilkuminutowe przerwy. Przed terapią pacjent rozbiera się do bielizny lub spodenek i koszulki. Musi także zdjąć biżuterię i ostre elementy garderoby. Po wejściu do komory ciśnienie stopniowo jest zwiększane do wymaganej wielkości, by przez określony czas utrzymywać je w stałym poziomie. Aby terapia dawała pożądane efekty, seanse muszą być powtarzane w regularnych odstępach czasu.
Ilość oraz długość zabiegów, a także wysokość ciśnienia dobierane są w sposób indywidualny do każdego pacjenta. Zabieg ten jest bezpieczny, ale należy pamiętać, że mogą wystąpić po nim skutki uboczne, jakimi są bóle głowy, wymioty, zmęczenie. Dolegliwości te spowodowane są zbyt długim czasem przebywania w komorze oraz za wysokim ciśnieniem w komorze.
Powikłania po terapii w komorze hiperbarycznej
Terapia hiperbaryczna może wywołać powikłania spowodowane zbyt dużym ciśnieniem lub toksycznym działaniem sprężonego tlenu. Przed rozpoczęciem terapii każdy z pacjentów przechodzi niezbędne badania i odpowiada na pytania lekarza będące wywiadem o stanie jego zdrowia i samopoczucia, a także przeciwwskazania do poddanie się leczeniu.
Do najczęściej występujących powikłań po terapii hiperbarycznej należą:
– ciśnieniowy uraz ucha i zatok,
– czasowa krótkowzroczność lub polepszenie się wzroku na 6 do 8 tygodni,
– zatrucie tlenem objawiające się bólem krtani oraz obrzękiem błon śluzowych,
– bóle brzucha, głowy oraz klatki piersiowej,
– wymioty, biegunka oraz kaszel,
– uczucie mrowienia i drętwienia kończyn.
Cena zabiegu terapii hiperbarycznej
Pacjenci, którzy mają skierowanie od lekarza na terapię hiperbaryczną, nic za nią nie płacą, ponieważ jest ona refundowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Odpłatna terapia hiperbaryczna może być wykonana w wybranych szpitalach, lecznicach lub przychodniach. Koszt jednej sesji zabiegu wynosi od kilkudziesięciu nawet do 350 zł, choć cena ta może się różnić w zależności od miasta oraz indywidualnego cennika szpitala lub prywatnej kliniki. Należy pamiętać, że pożądane efekty osiągnąć można po serii co najmniej 10 zabiegów lub więcej.
Artykuł powstał we współpracy z https://bodyoxy.pl/
